friendship (?)

'eto na naman po ang inyong abang lingkod. *tagalog na tagalog, nosebleed*

nakakairita lang mga nabasa kong post. okay sabihin nang hindi para sa'kin iyon pero siya (?) naman ang nag-uumpisa ngayon. paano kung may isang kaibigan ka, ikaw ang gumagawa ng halos lahat para sa friendship n'yo. hindi ka na nga nagre-reklamo kung hindi ka niya kausapin ng matagal dahil seasonal daw(?) siya magpalit ng kaibigan. hindi ka na lang kumikibo kung hindi ka man lang niya maalalang kumustahin kahit na madalas naman kayong magkaabot sa mga social networking site. pero ikaw pa din ang lalabas at lalabas na masama dahil hindi mo (?) ginagawa ang part mo bilang isang tunay na KAIBIGAN.

hindi ka daw nage-effort na kausapin siya blah blah. nagiging sensitive lang daw siya chuchu kaya hindi ka niya kinakausap. ang kaibigan daw nanjan sa tabi mo through ups and down. pero siya, ginagawa ba niya iyon? tsk dapat kasi nag-iisip muna bago nagpaparinig---kung nagpaparinig nga ba--- sa ibang tao. >.< babanda sa'yo lahat ng ipo-post mo.

hindi sa lahat ng oras, ang isa lang ang gagawa ng paraan para kausapin mo siya o kausapin ka niya. hindi sa lahat ng oras, ang isa lang ang makakaalala ng mga importanteng araw sa buhay ninyong dalawa. kaya nga friendship eh. dapat mag-effort ka din. hindi ka prinsesa 'day. nasanay ka siguro sa ibang kaibigan mo na sila palagi ang gumagawa ng effort para kausapin mo pero ibahin mo ang ibang kaibigan mo. nakakapagod din kunin ang atensiyon mo. >.<

*kung mabasa mo man 'to at tamaan ka, umilag ka na lang o kaya kunwari hindi ka na lang tinamaan. kung gusto mo naman magparinig, keri lang. :) nagsasabi lang naman ako ng mga comments at observations ko. feel free to answer lahat ng mga nabasa mo para clear. :)*

xoxo

-nikka-

another nonsense blogpost. LOL

i just want to rant about... about my frustration. isa lang kaya walang S. :/

bakit kaya ang hilig mang-away ng mga characters ng mga sinusulat ko. iyong iba naman sa kanila mababait, pero bakit iyong iba, hindi? >.< ginagawa ko naman ang lahat ng makakaya ko para maging maganda ang kalabasan ng story nila pero dahil nagsisimula silang topakin at mang-away, nadi-distract ako. kasalanan ko ba naman kung hindi ako ganoon kagaling magsulat?

tsk. ang sarap bugbugin ng mga characters na 'to. mabuti na lang at hindi lahat ng characters ganito. ang pinaka-bagong enemy number 1 ko, si EIJI BENEDICTO! umayos-ayos ka kung ayaw mong samain ka sa'kin. ang sarap mong patayin na lang sa story at ibigay si Anika sa ibang hero. pinapainit mo ang ulo ko, masyado ka!

sana bati na kami forever ni casper. sana hanggang sa huli, magpakabait sila ni jazper para matapos ko agad ang page-edit nito. dahil kailangan kong matapos si jiroh. since mawawala ng matagal si eiji sa sibilisasyon, hindi ko pa maa-achieve ang goal ko. kailangan ko pang magsulat ng isang story pa. >.<

mabuti na lang at may mga inspiration ako kahit papa'no. sana manatili silang inspirasyon hanggang sa ma-achieve ko ang goal na iyon.

bow! :)

-nikki del rosario-

Naruto: Road to Ninja

I just finished watching Naruto: Road to Ninja. :)

Maganda ang movie though siguradong hindi na masyadong mae-excite ang mga naruto fans sa movie dahil sa pagbabasa ng manga nito pero ako? My God! Nalampasan niya ang expectations ko. As in.

For the first time, minahal ko ang Akatsuki. Bakit? Dahil naging ally sila ng Konoha para tulungan si Naruto na labanan si Tobi na kilala nila bilang si Madara. Iyong mga effects ng movie at iyong pagkakagawa ng story, ang cool lang talaga. <3 plus, umiyak talaga ako sa scenes ni naruto with kushina and minato. nakakalungkot din iyong part na na-miss ni sakura iyong parents niya at nagsisi siya sa hindi niya pagsunod sa mga ito.

Nakakatuwa pa iyong mga parts na nakakasalubong nila iyong mga friends nila at iba iyong ugali ng mga iron 'nong nasa mundo na sila na ginawa ni Madara. Plus the playboy version of Sasuke, super laughtrip. HAHAHAHAHAHA. hindi ko ma-imagine si sasuke na mang-akit ng mga babae at palaging sabihan na "I'll always be by your side" with matching red rose pa. :)))))))) ang creepy lang. :P Maging ang pervert na version ni Neji, ang hirap i-imagine. matatawa ka talaga.

All in all, 4 of 5 siguro ang rate na ibibigay ko sa movie ng naruto since hindi ko nasusubaybayan ang series ng anime. Pero most of the episodes simula no'ng season 1, napanood ko naman. :))) isa kasi talaga ang naruto sa may magagandang story na anime na aabangan mo talaga. :))))))

sana ganoon din kaganda iyong once piece movie na ipapalabas sa sine at sana mas marami pang anime movies/OVA ang ipalabas sa sine para magdiwang ang mga otaku!!! :))) <3

-nikka-

My World as a Writer!

hindi ko alam actually kung ano ang ilalagay ko sa post na 'to. gusto ko lang maglabas ng saloobin. LOL tagalog na tagalog. Amen.

ano nga ba ang buhay ko bilang isang manunulat? naging loner ako, well loner naman talaga ako eh. since... okay tama na. bawal ang emo. :) basta, nakita ko na lang ang sarili ko na nagsusulat ng mga tagalog novels na hindi ko naman ginagawa dati. Fan Fictions lang talaga ang sinusulat ko noon, for fandom purposes only. madami namang natutuwa sa mga gawa ko kahit papa'no kaya hindi na ako makatigil. Masyadong malawak ang imagination ko eh kaya nagsulat na lang ako ng nagsulat.

Then isang araw, may isang batang babae ang nag-udyok sa'kin na magsulat ng nobela. Hindi ko nga alam na kaya ko palang magsulat ng ganoon karaming salita eh. I mean, dati hanggang 600 words lang ang nasusulat ko. Before I knew it, umaabot na ng libo-libong salita ang inaabot ng mga sinusulat ko. Hanggang sa natapos ko ang first novel ko. Syempre pa, tuwang-tuwa ako kasi nakatapos ako. Feeling ko ang galing-galing ko na kasi nagawa ko iyong mga nagagawa ng ibang writers na hindi ko naman kilala in person.

Tapos, option to revise ang kinalabasan ng first novel ko. Masyado akong affected kaya hindi na nasundan iyong nobel a na iyon. Pero makukulit ang mga kaibigan ko eh. Kinulit nila ako na sulat lang ng sulat. Think positive. Magbubunga din ang mga paghihirap kong kultahin ang utak ko para mag-isip ng mga scenes at tamang words na aakma sa mga sinusulat ko. And then nagkaroon ako ng approve noong November, 2011. Ang galing 'di ba? Kahit na translation iyon, pinagmamalaki ko iyon. Doon na nagbago ang buhay ko bilang isang simpleng tao bilang isang translator eh. At ngayon eh writer na *hayaan nyo na minsan lang naman mangarap eh*

Ngayon, hindi ko na maalis sa sistema ko ang magsulat. Kahit na gusto ko nang tumigil, ayaw na ng utak at puso ko. Bakit? Kasi napamahal na sa'kin ang pagsusulat. Dito ko kasi nagagantihan ang mga umaapi sa'kin *ang sama ng ugali ko eh, hindi lang halata*, dito ko nalalabas lahat ng nararamdaman ko na hindi ko malabas kapag kaharap ko ang ibang tao. Pakiramdam ko, puwede akong maging si Nikka Bianca Carlos Bernabe kapag nagsusulat ako. At kapag sinabi kong Nikka Bianca, iyong dating Nikka ang tinutukoy ko. Hindi ko na kasi kilala ang Nikka ngayon eh.

Iyong Nikka ngayon kasi, insecure, masyadong nega, walang tiwala sa sarili, inggitera and whatsoever pa. Kailan nga ba nawala ang totoong Nikka? Syempre secret iyon. Hindi ko sasabihin kahit pilitin pa ko. LOL Basta, I feel free kapag nagsusulat ako at pakiramdam ko, ito talaga ang calling ko. Kaya kahit magkaroon pa ako ng madaming-madaming reject na manuscript, magsusulat pa din ako.

Kailangan ko lang magtiwala sa sarili ko na kaya ko. Bawal magpaawa, nakakasakit ng bangs iyon. Masakit din sa ulo.

So, ano ang point ng blogpost na 'to? At bakit ganoon ang title? Hindi ko din alam. Ang corny no? LOL pagbigyan na, minsan lang naman eh. HAHAHAHA. ja ne~

-nikki del rosario-