Weddings, Relationships and whatever!

another nonsense blogpost from yours truly. :)

medyo gusto ko lang mag-explain para sa mga classmates/friends kong madalas kong kasama. nagtatanong kasi sila kung bakit napaka-bitter ko when it comes to relationships. hindi naman po sa bitter ako. takot lang po talaga ako sa rejections dahil madami na po akong naranasang gano'n. takot din akong masaktan kasi kahit sino naman po sa'tin maga-agree kapag sinabi kong nakakapagod masaktan, 'di po ba? kung sa pamilya, kaibigan at kung saan-saan pa, nasasaktan na tayo sa isang relasyon pa? 'di ba? may point naman talaga ako? LOL sige na nga, sabihin na din po nating bitter talaga ako sa mga ganyan pero hindi naman po iyon lang ang dahilan kung bakit iniilagan ko ang mga usaping relationships ngayon eh. don't get me wrong, masaya ako para sa mga kaibigan kong masasaya sa mga relasyon at love lifes nila pero sana 'wag na lang po kayong magtanong tungkol sa sarili kong love life dahil ngayon pa lang, sinasabi ko na po sainyo na susungitan, ngingitian (ng plastik at sarcastic) at tatawanan ko lang po kayo. :)

sa marriage naman, hindi din sa takot akong magpakasal. LOL ang weird lang kasi na sa tuwing lalabas ako ng school namin, kasal ang lagi kong nabubungaran sa katabing simbahan ng school. HAHAHAHAHAHA okay, para sa'kin weird talaga iyon. mapa-hapon, umaga, tanghali puro kasal na lang. laging sinasabi ng mga classmates/friends ko na sign na daw iyon para magpakasal ako. hello? boyfriend nga wala, asawa pa kaya? patawa lang sila masyado. XD hindi ako against sa mga kasal dahil para sa'kin, sacred ang bagay na iyan. pero sa tingin ko, hindi talaga ako para diyan. :) kaya... be happy at god bless sa mga taong nagpakasal, magpapakasal at gustong magpakasal. :) god will always be by your side to guide you and your marriage. :)

PS: sabi ko sainyo super nonsense ang blogpost na 'to eh. XD gusto ko lang talagang mag-share. sana, para sa mga makakabasa nito, pakitigilan na po ako sa mga usaping ganyan ha? nananahimik po ako. :) thank you. :)

xoxo

-nikka-

Pahinga, pahinga, nasaan ka na?

gusto ko nang magpahinga. goodness, ilang araw na akong nilalagnat. -_- ayoko naman maging dependent masyado sa mga gamot kaya hindi ako oras-oras umiinom. baka kasi bigla na lang bumula ang bibig ko dahil na-overdose na pala ako. :)))))

imbes kasi na magpahinga, ang daming ginagawa eh. akala kasi ako si superwoman para pagawan nang pagawan ng kung ano-ano. -_- hello, kaya nga isang buong group eh, para magtulong-tulong hindi iyong paaawaan n'yo ko para lang akuin ko iyong mga trabaho. palibhasa, alam n'yo na madali akong utuin kaya nagpapaawa kayo eh. makonsensiya sana kayo mga 'pre ha? napapagod din po ako. alam n'yo na nga na napaka-'healthy' ng katawan ko, sige pa din kayo.

alam kong hindi n'yo naman mababasa 'to pero sana lang kung meron mang isa sa inyo ang makabasa, matamaan naman kayo. :) pare-pareho tayong busy alam ko naman iyon, kaya lang be considerate naman. alam kong 'priority' dapat ang iniisip pero nagta-trabaho din po ako. hindi sa lahat ng oras nandiyan ako para tulungan kayo.

thank you. medyo okay na ko. :) god bless sainyo.

xoxo

-nikka-

Post Birthday... Speech?! LOL

Sareeh! Wala lang talaga akong magawa. Sabi ko nga magpo-post ako ng blog about sa birthday ko pero since tinamad ako, ngayon ko lang siya nagawa. LOL as if naman may naghihintay 'di ba? XD

Wala akong ine-expect no'ng birthday ko. As in. Same same lang. Magse-celebrate with friends pero since may pasok ako that day, after class ko na sila nakasama. But before i went to school, nagsimba na ako. Eh hindi ako kontento sa pagsisimba kaya nagpunta pa ako kay St.Pio para magdasal pa ulit. With Rhoma and Majhora. Namangha pa ko nang makita ko ang bagong foot bridge na may CCTV. high tech na. XD sosyalin ang eastwood eh. chos~

Sa school, wala din akong ine-expect. Greetings lang from schoolmates, classmates and friends. Parang last year lang. Pero nang sabay-sabay kaming kumakain ng mga classmates ko sa classroom dahil thirty minutes lang ang lunch break namin since may class kami, nagulat ako sa pinalabas nilang video. XD super unexpected dahil katulad nga ng sinabi ko, wala akong kahit na anong ine-expect. pero dahil mababaw ang kaligayahan ko, sobrang natuwa ako. effort din iyon kaya dapat lang na i-appreciate. Hindi ko man alam kung saan nila nahagilap ang iba sa mga pictures do'n, keri lang. XD maganda naman iyong mga kinuha nilang pictures eh. LOL na-touch ako kasi sanay akong ako ang kasabwat sa mga surprise na gano'n. hindi ako sanay na binibigyan ng surprise gift or whatever kaya sa mga friends kong nag-effort para sa video na iyon, thank you very very much.

at ito nga po ang video na ginawa nila for me. :)

After class and after going to St.Pio, nagpunta kami sa SM San Lazaro to meet with our other friends/co writers. :) Syempre sila na naman ang kasama ko kaya malamang enjoy na naman iyon. Walang pakialam kung bumabagyo na at siguradong wala nang masasakyan basta makapag-lakwatsa lang. HAHAHAHAHA oh well, ganyan naman kami palagi eh. walang pakialam sa ibang bagay basta magkakasama kami. Kahit na wala kaming ginawa kundi mag-kuwentuhan, kumain, mag-kuwentuhan, mag-laitan at magtawanan, okay lang. Enjoy naman eh.

So... ang gusto ko lang talagang sabihin, walang special sa birthday ko. Special lang siya kasi blessing siya from god na nadagdagan na naman ako ng 1 taon sa mundo at buhay pa ko. Kasi everyday is a blessing from HIM naman eh. :) Medyo sad lang kasi hindi ko napuntahan ang papa ko to celebrate with him. Iyon kasi ang isa sa mga nakasanayan ko na taon-taon, ang puntahan ang papa ko sa cemetery para kuwentuhan at iyakan ng kung ano-ano kapag birthday ko. :)

Sa lahat po ng mga nakaalala sa special day ko kahit na dahil lang iyon kay Facebook, thank you po. Ang pag-type pa lang ng 'Happy Birthday' ay effort na. Kaya super thank you. :) Iyon ang isa sa mga nakakapagpasaya ng araw ng isang birthday celebrant. :) Thank you din sa mga nagbigay ng letters and gifts. :) Bawal man sa'kin ang ilan sa mga natanggap kong gifts, keri lang, kinain ko naman lahat eh. Sabi nga nila, mas masarap uminom at kumain ng bawal. LOL

So... that's all. God bless everyone. Kung sino man ang mga makakabasa nito. XD :)

xoxo

-nikka/nikki-

PICTURES:

with my coursemates. :))) tambay-tambay sandali.

letters! letters! i love letters!

chocolate! a gift from jecca!!!

from R-L: bianca, carnae, karen, nikka, abby, majh, rhoma, jaja, jecca :)

team camp speed! sayang kulang kami ng isa!

a gift from... carnae and bianca. bawal 'yan eh. XD

classmates and my super love adviser. <3 :)

the controversial soju! LOL buti na lang nagawan ng paraan para hindi ako tablan ng allergy everytime na umiinom ako nito. XD

writer's side :)

writer's side? meron ba ko no'n? LOL feeling ko tumakas na siya at nagliwaliw sa kung saan-saan eh. -_- kung kailan kailangan ko siya, 'tsaka naman niya ako naisipang iwanan. ang bait talaga ng alter ego ko. sana bumalik na siya kasi nami-miss ko na siya. charot~

ang tapang ko lang dahil kumuha ako ng 2 translations kanina nang magpunta kami sa office. gusto ko lang talaga kasing maging busy para maiwasang isipin ang mga problema. -_- kailangan maging distracted eh. 'tsaka baka bumalik iyong active side ng pagiging writer ko kapag nakapag-tranlsate uli ako. susubukan ko lang naman ulit kung kaya ko pang mag-translate. lalo yata akong mauubusan ng dugo dito pero keri lang. XD kailangan eh. mukhang maganda naman 'tong mga nakuha ko at interesting ang mga stories kaya gagawin ko 'to.

'wag lang magparamdam ang mga 'pressure' para hindi ko siya madaliin. baka kasi 'pumangit' eh. :P nakakahiya naman sa original writers kapag hindi nabigyan ng justice ang mga gawa nila. :) kaya, good luck talaga sa'kin sa pagta-translate ko ng mga 'to. :) may my soul be rest in peace. LOL

xoxo

-nikki del rosario-

Fridate! :)

It's Sisig Fridate Today! Yay!

Super saya ng sisig party today. :)))) super unexpected things happened but nonetheless, masaya pa din. May mga bagay na ngayon ko lang na-discover sa mga classmates/schoolmates ko na new recruits sa mga bonding sessions. At iyon ay ang pagiging PG nilang lahat! As in, mga patay gutom! HAHAHAHAHA dahil kung gaano ako kahinang kumain, gano'n naman sila kalakas kumain.

Imagine, kalalapag pa lang ng isang putahe ng pagkain sa mesa, nilalantakan na agad nila. wala pang limang minuto, ubos na. gano'n sila katakaw. Sabagay, karamihan sa grupo namin ay mga lalaki kaya wala din kaming magagawa. Isa pa, sanay na naman kami sa mga ginagawa nila dahil kung minsan, gano'n din kami ka-balahura sa mga pagkain. Well, kapag mga street foods ang usapan. :P

Madami akong natutunan sa mga usapang lalaki ng mga kaibigan kong naiwan sa pangangalaga ko. Iniwan kasi ako ng mga babaeng kaibigan ko kaya wala akong choice kundi bantayan ang mga pasaway na lalaki. Sa kabilang bahay kasi kami nag-sisig party eh. XD Isa pa, inubos kasi namin iyong mga 'healthy' drinks na iniinom namin. Well, hinatid naman nila ako pauwi dito sa kabilang bahay at feeling bodyguards talaga sila. HAHAHAHAHAHA

Natural na sa mga lalaki ang mag-usap nang kung ano-ano lalo na ang mga 'green' na usapan. At sanay na din naman ako sa gano'n, iyon nga lang nagugulat pa din ako sa mga terms na ginagamit nila. Pero okay lang dahil sabi nga nila, one of the boys na ko kaya hindi na bago kung marinig ko man ang mga pinag-uusapan nilang pang-lalaki talaga. XD

Kung pa'no sila mag-asaran at kung pa'no sila mamikon ng kapwa nila lalaki. Mabuti na nga lang at walang napipikon eh. Pero masaya silang kasama, walang dull moments. PG man silang lahat, okay lang basta magkakasama kami. Hindi din naman ako malakas kumain eh. Nanood lang ako ng beautiful creatures, nagbasa, naglaro, uminom ng kaunti at kumain ng kaunti. XD Nakakaloka lang dahil matagal-tagal na din naming hindi nagagawa ang bonding moments namin nang magkakasama. Masyado kasi kaming busy lahat eh. Ngayon na lang dahil katatapos lang ng prelim exams. XD

Magkaroon pa sana ng madaming bonding moments this year kahit na busy na kaming lahat at hindi na kami magkaro'n ng matagal na bonding kahit sa school. :))))) I just want them to know na super enjoy ako sa celebration/party na 'to ngayon. :) I'll treasure this bonding moments with them. :)

selfie number 1

selfie number 2

selfie number 3

selfie number 4

xoxo

-nikka bianca-

Untitled Blogpost

well, sorry naman. wala akong alam na puwedeng maging title ng blogpost na 'to eh. I just want to post another nonsense blog. LOL pampaalis ng... boredom?

I think it's better this way. Iilang tao lang ang nakakausap mo. Iyong mga taong nakakaintindi lang sa'yo. Iyong mga taong hindi ka huhusgahan o hindi napipilitang makipag-kaibigan sa'yo. Kasi less people na nakakausap mo, less heartache na mararamdaman mo. Madami ka ngang nakakausap, hindi mo naman alam kung totoong interesado silang makasama at makipag-close sa'yo. Minsan, may mga taong nakikisama lang dahil ka-close mo ang isa sa mga kaibigan nila o may mga common interests kayo pero other than that, wala na. Deep inside them, wala silang pakialam sa'yo. Syempre, hindi nila iyon ipahahalata sa'yo dahil magmumukha silang masama sa harap ng ibang tao. :/ Hindi ba, masakit? Kaya mas mabuti pang 'wag ka na lang basta magtiwala sa mga taong nakakasalamuha mo para tahimik na ang buhay mo, hindi ka pa masasaktan. World peace na. :)

Makes sense, right? Wala lang, hindi kasi ako makapag-sulat ng maayos kaya magsasabi na lang ako ng mga nararamdaman ko. XD

ciao~

xoxo

-nikka-

Blah. Blah. Blah.

Being alone is not an easy task. A person needs a lot of courage to do this.

Sabi nga nila, no man is an island pero paano kung iyong taong iyon ay mas pipiliin na i-seclude ang sarili niya mula sa iba? Bakit ba naiisip ng isang tao na umalis sa 'group of people' sa minsan niyang kinabilangan? Simple lang, dahil nararamdaman or either pinararamdam sa kanya ng mga taong iyon na hindi siya belong. Madali lang maramdaman iyan lalo na kung mago-observe ka lang and poof, malalaman mo na kung gusto ka ba nilang i-belong sa 'circle of friends' na iyon o pinag-titiisan ka lang nila. Minsan naman, paranoid ka lang para isipin iyon pero madalas, tama ang instinct or conclusion ng mga taong gano'n.

Bakit ko nga ba sinasabi 'to? At bakit ganito ang blogpost ko? As usual, nonsense eh. Wala na naman akong magawa, bored ako kaya guguluhin ko ang blog ko. LOL At ngayon, ang gusto ko lang talagang sabihin ay gusto kong manahimik. Marami nang nangyari these past few days at sobrang naaapektuhan na ako. Dumadagdag kasi siya sa problemang pinagdadaanan ko ngayon. Nananahimik lang ako pero naaapektuhan ako talaga ng mga lumalabas na reviews sa mga new writers. Idagdag pa ang kung ano-ano ring sinasabi ng ibang senior writers na hindi nakakatulong sa mga new writers. Kaya sa halip na makisali, mananahimik na lang ako. Hahayaan ko na lang silang mag-post ng mag-post. Isang malaking challenge naman talaga ang mga reviews para sa mga writers, iyon nga lang maganda pa din iyong hindi masyadong harsh iyong words na ginagamit. Tao din naman po kami, nasasaktan. Kung hindi po ninyo nagustuhan iyong mga gawa namin, say it in a nice way. Tatanggapin naman po namin iyon. Besides, dapat nga po kaming magpasalamat sa mga bumibili ng mga gawa namin kasi kahit baguhan kami, sinusubukan pa ding bilhin ang mga gawa namin. Iyon lang po ang akin. Siguro nga pinalalaki lang ng iba ang issue ng mga reviews, pero sana 'wag na lang patulan para walang gulo. Tahimik pa ang buhay nating lahat.

Oh 'di ba nonsense nga ang blogpost na 'to? LOL Ang sasabihin ko lang naman talaga ay mawawala muna ko sa internet world... Well, maliban kay google at mga educational sites. May mga bagay lang akong kailangang gawin nang ako lang mag-isa. May mga bagay na dapat solusyunan nang ako lang mag-isa. At kailangan ko lang mag-internalize for my own good. :)

God bless you all. :)

xoxo

-nikki/nikka-